2022年12月25日 به‌طورکلی دو روش مجزا و مرسوم برای جداسازی سیلیکا مورد استفاده قرار می‌گیرند که شامل پروسه جداسازی مغناطیسی تر و خشک( به وسیله درام تر و درام خشک) انجام می‌شود.
جداسازی مغناطیسی (انگلیسی: Magnetic separation) فرایند جداسازی اجزای مخلوط با استفاده از خاصیت آهنربایی برای جذب مواد مغناطیسی است. فرآیندی که برای جداسازی مغناطیسی استفاده می‌شود، مواد غیر مغناطیسی را از مواد مغناطیسی جدا می‌کند. این روش برای تعداد معدودی از مواد معدنی فرومغناطیسی که (حاوی مواد معدنی آهن، نیکل و کبالت) و پارامغناطیس هستند کاربرد دارد. ۲] بیشتر فلزات از جمله طلا، نقره و آلومینیوم غیر مغناطیسی هستند. در انواع گوناگون زیادی از ابزارهای مکانیکی از این شیوه برای جداسازی مواد مغناطیسی استفاده می‌شود. در طول جداسازی مغناطیسی، آهنرب
به طور کلی جداکننده های مغناطیسی در دو نوع دائم (Permanent) و الکترومغناطیسی (Electromagnetiv) ساخته می شوند. با توجه به شرایط و صنایع مختلف یکی از جداکننده های مذکور مورد استفاده قرار می گیرد.
جداکننده مغناطیسی از قسمت پایینی ، قسمت فوقانی ، خوراک دهنده ارتعاشی و آهن ربا تشکیل شده است که در داخل قسمت فوقانی قرار می گیرد. جداکننده مغناطیسی برای ماده مغناطیسی که کاملاً قابل تنظیم باشد، نیاز به یک تقسیم کننده خاص دارد. جداسازی مغناطیسی به عنوان روش ایده آل برای از بین بردن ترکیبات فلزی
جداسازی مغناطیسی به عنوان روش ایده آل برای از بین بردن ترکیبات فلزی ناخواسته از مواد اولیه مختلف توصیف شده است. جداکننده مغناطیسی مختلفی و با طراحی ها و چیدمان های متفاوتی در بازار وجود دارد.
